Bueno, como veces acabo de meter no blog o xogo este... por si nalgún momentos vos aburrides e vos da por xogar!! :P
Na que supoño que será a última aventura deste afortunado 2007, vouvos contar un garn día de compras en Ourense (Joserra, andré, lauriña mais eu)
Eran as 16:00 cando nos demos conta que o bus que queriamos coller para ourense non saía ata as 17:00 e o de volta ás 20:45 (logo veredes porque recalco isto)
Tirados na estación de autobuses coma catro mendigos, nunha idea magnífica, decidimos meterlle á tragaperras (Na que poñía "atención, puede crear adicción" )xDDDD. Entre comentarios do tipo "Está quente, está quente" ou "á seguinte vai" entre outros, gastamonos entre os tres toliños 13 euros mais ou menos na maquina dos collós, para que ela nos dera 3 ou así. Non pasaba nada, pois ibamos sobraos de pasta, pero fumos todo o viaxe coméndonos a cabeza e comentando que con 20 céntimos mais, seguramente nos tocaría algo porque estaba quente xDDDDDDD.
Xa no bus, decidimos poñernos en primeira fila, porque o chofre caeunos ben. Asi que fumos falando con el polo camiño. Nun comentario moi acertado, preguntámoslle que a que hora viña o autobus de volta... "ás 8 e media ou así non?" Dixo André... "Como!!??, rapaces, hoxe é sábado, o último para chantada sae ás 6 e media...!!" Miramonos uns aos outros con cara de chiste, e con certo morbo pola situación. Fomos falando no bus de como voltar, pero non nos decidimos por nada. O chofre, moi atento, dábanos opcións. O carallo, un taxi, si o pagara el...
Xa en Ourense, tivemos que ir a "Deportes Moncho", devolver unhas botas que aos dous adestramentos lle romperon ó Ramil. Por poñer un exemplo, se o bus nos deixou na plazuela, e os deportes moncho están na cafetería Mar, nos fumos ata a curva do peto, baixamos ata o mercado gandeiro e fumos ao Mar. Semexante volta dimos para chegar ao sitio!! Ninguén sabía da calle Salvador Dalí nin ostias. Pedazo caminata nos mandamos. Antes de dirixirnos para o noso destino principal, paramos nun Gadis, con idea de comprar algunha chocolatina. Entramos fostiados e dimos a volta a todo o super, (que non era pequeno por certo) ata que nos dimos conta que as caralladas todas estaban no principio xDD.
Sobre as 7 chegamos ao centro comercial, coa idea de comprar roupa para fin de ano e se cadraba, algún regalo. Fumos deixar as chaquetas nas chismas que hai para gardar con chave no haley. E puxemos camiño á segunda planta para comprar. Como supoño a calquera home, estábamos estresados entre tanta tipa cachonda, tanta tienda e tanta xente. Ata as 8 menos cuarto non debimos facer a primeira compra, ata que nos decidimos e xa compramos algo de roupa. Preocupados por con quen volver, André non daba visto nada adecuado para el. Serían sobre as 8 e media pasadas, cansados de buscar roupa, compramos todo o joseraa mais eu, e fumos ata fora airearnos un pouco namentres buscábamos con quen irnos xDDD. Chamamos a todo dios, Mamá, Chosco, Couto, Plácido, Chuski, Cabezas... ata que ao rapaz rubio se lle ocorreu o tipo menos pensado... o Billy de Chantada!!! xDDDDDDD
- Haber pimpim. onde andas?
- No gamallo aiquí dándolo todo que acabo de chegar de Santiago.
- E tes algo que facer?
- Non por que? Que che pasa?
- Nada e que estamos aiquí catro tirados no ponte vella que non temos con quen irnos pa chantada e era por si...
- O Billy de Chantada está salidno pa ourense... (xDDDDDDDD)
Simplemente, é o jefe.
O Oso, mais relaxado, propúxose ir mirar algo na tienda mais cara do centro comercial, e nós, cos deberes feitos, fumos con el. Probou de todo, chaquetas de 130euros e ata chalecos!!! Pero, a pesar dunha das tipas da tienda, que estaba boísima e insistía, non se convenceu por nada. Como lle costou decirlle que non á dependienta!!! xDDD
Eran as 9pasadas e o billy non daba señales de vida. Asi que o chamamos. Resulta que nos estaba esperando alí no coche diante da entrada principal... Moi ben o pasamos con el no carro!
Sona un pitido chegando a Cambeo. "Ten sede", comenta mentres nos partimos o cú. Xa na gasolineira, dispostos a pagarlle a gasolina, dille o André, "5euros por favor" xDDDDDDDDDDDDD Que grande... Ao final lóxicamente metímoslle 10.
ATENCIONE!! Edito e meto tamén (antes do do concerto, q está abaixo e para min é o mellor) o video de champione!!! Bueníííííísssssimo!!!!!!
Sei que non é o video que esperávades, pero é que non me vai o chisme para facer os videos, asi que tereino que facer na casa do ramil. Colgo outro boísimo de hoxe no gran coyote... un conciertazo (que houbo mais ca este que serán colgados nun futuro) Bueníííísssssimmmo!!!!!
PD: Decir que houbo outro concerto,( http://es.youtube.com/watch?v=luW-Yfv7ijc ) e que os dous que subin aiquí están en youtube como o "Concerto2".
Agradecementos a:
-Joserra (Por gravar o video!!!) - Nesss ( Por o móbil, e metelos en youtube e pasarmos) -André (por DJ e polo Coyote!!)
Por o apagón que houbo hoxe aiquí en chantada, todo o proyecto do video se me foi ao carallo... menos mal que non estaba ainda rematado e non levaba moito feito... pero, como mañá teño exame de mates, resúltame imposible volver empezar a facelo, asi que deberedes esperar a mañá... Síntoo.
Até amanhá!!
Sempre fumos xuntos. O galego mais o portugues son unha mesma lingua. Pero...
"Cando acontece a independência de Portugal, essa fronteira artificial não separa, contudo, as falas. Mas, na segunda metade do Séc. XV acontecem uma série de circunstâncias políticas que vão ser determinantes para a Galiza. O reinado dos Reis Católicos, e o nascimento da ideia de "Espanha" como nação centralizada e imperialista com o castelhano como língua. A nobreza galega não tinha apoiado a rainha Isabel, por esta razão as consequências da vingança desta monarca, foram terríveis. Assim veio a "Doma e Castração do Reino da Galiza" nome com que estes antipáticos reis baptizaram à supressão das mais importantes instituições do Reino da Galiza, à eliminação física ou deportação a Castela da nobreza galega, a supressão das ordens religiosas, passando estas a depender das castelhanas e a proibição de redigir qualquer documento oficial na nossa língua. A partir desse momento a língua administrativa passa a ser exclusivamente o castelhano." etc etc etc...
Pero visto é que somos unha mesma lingua o galego e o portugues. Algunas institucións tentan moi pouco a pouco volver á nosa forma de fala, con novas regras admitidas como as terminación rematadas en ábel; inevitábel, variábel, a preposición até, expresións como bo día, antes inaceptábeis.
Por desgracia resultará moi difícil, case imposible, na miña opinión, voltar ao que foi realmente a nosa lingua. Moita xente, ignorante, non tonta, non sabe que o noso idioma foi o portugues (e é), pero que pouco a pouco, como moita xente di, castelanizouse.
Durante centos de anos, a galiza e portuga foron da man, pero por razóns históricas, todo se foi ao caralho. Algunhas ditas antes.
Hoxe en día hai partidos lusistas que reivindican isto. Si pasase isto, seguro habería xente que pensaría que sería ago mais ben político, de nacionalistas, mais non, simplemente é volver as nosas orixes e á nosa lingua orixinal. É unha cousa moi complicada de conseguir, e que os únicos que o poderiamos conseguir seriamos nós, a xente nova.
Bueno pois como andamos con exames, e para non deixar de publicar, vou colgar a canción coa letra de Luna de Miel, dedicada ao Amistade como seu regalo de cumpleanos "que xa foi xa fai "xD... (que non sei nin si lle gusta, pero seguro que non xDDD)
E nada, que esta semana (só esta) non sei se poderei subir moita cousa porque andamos con exames... pero xa veremos!!! Con deus!!!
Aí vai:
Que cierren para siempre la calle del olvido.
Que te metan en ella para nunca verte.
Que no te valla bonito, que te valla de muerte.
Y que, por fin, el tiempo borre las heridas
Y tus fantasmas nunca mas vuelvan a verme.
Y no tires tu tiempo en esta despedida;
Ya sé que te sobran los motivos para cambiar de gente.
Que me sonría la suerte y te valla de muerte.
Champán, chalet...
Que te atragante tu luna de miel.
Caviar, channel...
Flipante. Quien te ha visto y quien te ve.
Que se pudran tus deseos.
Que no se cumpla lo que sueñas.
Que nunca tengas primavera.
Que se te apaguen los besos
Y que como a mi te duela.
Que te lleven los demonios
Fuera de mi cabeza.
(bis)(bis)
É unha mera proba... espero nun futuro moi cercano facer videos xa en serio e bos!!
Con dios!!
Para mín o mellor;
-O Tito; espectacular, simplemente un fenómeno, cando estou con él sinto que estou a facer algo ben e que me sinto xenial, que botaría toda a tarde con el ainda que non sepa nin quen son, nin moitas veces que lle digo.
Logo hai outros moitos;
-O Milucho; un pándigo, sempre vai falando só.
-O Varela; co seu ducados e a sua radio ten a vida feliz... non lle deas aman porque non dudará en babarcha.
-O canario; non falta a un evento deportivo, anda por aí co seu bastón a todas horas, pero se hai partido, non falta.
-O Bosi; Estrella Galega, digo Estrella Galicia xD.
-O Jorgito; párteste o cú con el, e non sempre coa risa...
-O Suso; ou Arsenio, Balbino, Javier, José...
-O Leopoldo; xD, tan só hai que velo... Con más paste ca un torero, vaise para a caixa, e a dormir...
E ALGÚN "QUE ME SE ESCAPA"
Somos un pobo che de estrelas.
MAÑÁ PASADEVOS POR AIQUÍ, POIS VOU FACER UNHA PRESENTACIÓN CUN VIDEO DESTAS, QUE VAI ESTAR GUAPA... XA VEREDES!!! ESTA ENTRADA ERA MAIS QUE NADA PARA NON PERDER O FIO DE SUBIR!!!
CON DIOS!!
Hoxe, 27 de Novembro, chegou un dos días mais agardados do ano con diferencia. Jose Ramón Varela Sampayo "Amistade", de idade 15 aniños, DNI 79604903-G, que vive aló no fondo da calle nova nun duplex, resucitou, voltou, regresou. Espero que sexa un punto de inflexión (que ben me quedou esto) no que todo volva hacia arriba (que seguro que si) e volvan eses días increibles xa citados naquela friki entrada... que xa asoman pola porta...
Onte, sábado 24 de novembro, o primo ness facía 16 anos que estaba nos collós de seu pai (así no lo explicou él onte pola noite) e a verdade, mais claro auja. Invitounos a todos a unha pedazo cea no Lucus!!! pasámolo de putísima entre os puros, o licor café, o frío etc...
A verdade parecía mentira que en proporción anos-... só tiña 15, pero bueno, que xa son historia!!! Agora esperemos poder celebralo todos en Italia!!!!!! non?
Que te queremos cabrón!!!! Que eres un fenómenos e que xa me podería regalar algún megabyte xD!!!
Gracias por todos os momentos que vivimos toda a peña contigo...
...que catro fenómenos...
E polos que nos quedan... !!!!!!! Querémoste!!!!!
Cada dos minutos trato recordar todos los momentos que pasamos, cada dos minutos una eternidad, cada dos minutos sin estar a tu lado!!!! ;);) :P:P
Que grandes... como me rín... resulta que entrenando con provincial e tal, á hora de facer as xogadas novas, que ainda non tiñamos para individual, Manu explica a do alero tirador con tres bloqueos indiretos... claro... hai que poñerlle nome... "1!!!" decían, "que é fácil!!!" tal tal tal... ata que ao final despois de decir paridas saiu... BASILE!!! xDDDDDDDDDD Que grandes!!! O caso é que despois, xogada para meter balón a pívot... nome? "2!!" decían, "que é fácil!!!" tal tal tal... ata que ao final, despois de decir 50 paridas saiu... WILL!!! xDDDD
En fin, que mañá no medio do partido xa vexo ao nachito... "Basile Basile!!!!" xDDDDD
...Buenísimo...
Cando algúen fai algo mal, o único que poder decir é PERDÓN...
Síntoo moito...
PD: Date por aludido, e acéptame as disculpas P.O.R.F.A.V.O.R.
Simplemente e ÚNICAMENTE dar as grazas a: D. Manu Sánchez, Narciso e a "Papá". Porque si non fora por eles, eu non podería decir (e considérome un privilexiado) que xogo no C.B Chantada, no equipo do meu pobo, cousa da que moitos non poden fardar. Porque eu vou ver os partidos, e síntome orgulloso xa que eu xogo nas categorias inferiores dese equipo. Grazas tamén a: Bruno, Paulo, Piko, Franchi e Cristian así como a moitos dos colegas da SD Chantada.
Gracias por axudar a loitar polas categorias inferiores do CB Chantada, ainda que a moitos nin lles interesemos. Sobre todo ás tres persoas que nomeei de primeiras. GRACIAS.
"frikaldá; pero realidá"
PD: "Que chova ata que afoge Cristo e os peixes lle coman os collós"
A suposta tradición non pode servir de pretexto para encubrir a máis elemental crueldade. As touradas constitúen un acto de abuso cara a un ser indefenso. Están organizadas, promovido e tolerado polas altas instancias e polos sectores máis reaccionarios da poboación, polos medios de comunicación e polo –escaso- público que o alenta e o apoia. Unha tourada non ten máis fin que ir esnaquizando o corpo dun animal non-humano e vendelo como un espectáculo. E os animais non son medios para que os humanos fagan con eles o que queiran.
Para calquera que respeta aos animais, e aínda para calquera que respeta as persoas, as touradas son un brutal acto de crueldade premeditada. O touro de lidia é un bóvido cuxa bravura non é máis que a selección que os gandeiros fixeron ao longo de moitos séculos e que acrecentaron incentivando os seus trazos violentos desde que o animal nace. A “festa” dos touros causa vergoña internacional, e non suscita precisamente admiración tal e como nos venden os medios de comunicación.
NON ÁS TOURADAS.
------->http://pontevedraantitaurina.wordpress.com/ <------- 
Pretendo ser afortunado na vida, ter 50 mellores amigos e nunca ir a un hospital, se tal, directo ao cemiterio. Pretendo que non haxa mais guerras e non volver mexar por fora nunca mais. Pretendo ter un bon blog no que todas as entradas sexan orixinais e cagar tan tan tan duro, que non me teña que limpar o cú. Pretendo que o ordenador non se me colgue nunca mais e ter mais de un boli sempre na mochila. Pretendo non ser vago e dormir as horas necesarias. Pretendo non levar sempre a contraria e gañar sempre á diana. Pretendo que os primoS non veñan "pidindo" sempre e gañar sempre ao futbolín. Pretendo non chegar nunca mais tarde a unha primeira hora e facer sempreos deberes. Pretendo nunca mais meterme en lios e non latar nunca mais. Pretendo que se namore demín Carolina Cerezuela e vivir do conto toda a vida. Pretendo vivir sempre e que os meus amigos vivan infinitamente. Pretendo non decir mais burradas na vida e que me queiras. Pretendo que a xente non sexa hipócrita, engreida, flipada e que pensen "Sin mi el mundo sería una mierda". Pretendo falar tan ben portugues que non pase por español :@ e non volver querer ás persoas equivocadas. Pretendo que me queiran por como son e non por como queiran que sexa. Pretendo que non volva ter un exame a primeira hora e non cabrear a meus pais nunca mais. Pretendo non pretender tonterias e ser feliz por sempre. Pretendo non volver papar ostias absurdas e que a certas persoas se lles recoñoza o traballo feito como ten que ser. Pretendo que mañá pola mañá me digan que gañei 5 millóns de euros na bonoloto e que aos meus amigos e queridos lles toquen 6 millóns. Pretendo non volver encherme de merda e non volver marcharme comendo. Pretendo que esta entrada que é a número 30 non sexa nin a última nin a antepenúltima e pretendo que o meu avó me recoñeza. Pretendo que non se xuzguen ás persoas a primeira vista e coñecer a A.I. Pretendo non volver malgastar o diñeiro e que non me queden "pretensións" sin decir. Pretendo que leas toda a entrada sen durmirte e despois comentes. Pretendo tantas cousas imposibles...
Quérote.
Non lle digades nada ao Primo Marcos desta entrada xDDD (é unha coña que pasou na clase). Situémonos.Sería sobre as 17 e 10 e tiñamos clase con Susana de Galego, quen entra con cara rara na mesma... como cheirando o ambiente. [Fago unha paréntese, pois marcos sabía que esa cara era polo "cheiro pouco agradable" da clase, pois xa nos pasara outro día e dixéranos que nos tiñamos que lavar todos os días e tal tal tal (medio irónicamente medio en serio)] Como o primo sabía que era por iso, sóltalle á Susana:
-Hai que abrir a ventana!! - xDDDDDD
Susana pon cara rara e solta:
-Hai que lavarse!!- xDDDDD (loxicamente non o dicían por él, pero o primo ofendeuse algo... e dixo:
-Dismo a min!!!??- xDD
-Quen dixo o da ventá??- contestou "susi" xDD
O primo quedou cunha cara flipante... xDD. Diredes vos, "Si, e que mais?" Nada mais, porque con isto chegou para rirnos toda a pvta clase o josiño mais eu, coa cara do marcos... que se medio picaba con nos cando nos riamos. Non nos podiamos mirar no medio da clase o josinho mais eu, pois non aguantábamos...!!!
E con isto, son con esta tonteria, fixo que unha das centas de clases que teremos, fose bastante mais rápida...
PrImO QrTmMmMmMmMmMmMmM!!!!!
Que jefes... kÉROVOS!!
Bueno oh, pois onte vendo o partido da NBA, Nicola Loncar (ex-xogador e agora comentarista) díxo esta gran frase... Se ben é certo que se refería a non protestar as faltas, pois está pitada e non vas poder cambiar nada e o único que poderás conseguir é unha técnica; pois tamén se pode aplicar a moitas situacións da vida. Pareceume interesante... non sei...
Onte gran vitoria dos xuvenis da sd en figueiridos!! o-1 e do CBChantada sobre Xiria!! Agora hai que ir a santurzi!! Deixo unha foto dun crack, un fenómeno, un exemplo para todos e un chupacamaras que sempre sae no periódico!!! jaja GRANDE WILL!!! xDD http://www.ganchitoladson.com/
5ª "aniversario" Prestige: 13-11-07
Ainda que a diretiva nin creo que o sepa nin lle interese... unha persoa da mesma, despois de buscar e buscar, e rebuscar, conseguiunos un adestrador. É de Santiado e adestrou entre outros ao Rosalía de Castro (cadetes e xuvenis), en liga galega; así que temos unha grandísima oportunidade para aprender e facer algo aiquí en Chantada!
Joder... non sabedes o que significa para algúns de nos (Paulo, Bruno, Piko, Fran, "min") ainda que a ti che poida parecer unha chorrada un simple adestrador.
"Eu vin tocar a The Clash en Paris, e vin tocar aos Rastreros en Chantada!!!" Decía Carlos Blanco.
Poden vir os rolling a Chantada, a Pantoja, ou Jesucristo, porque nada superaría á sensación de ver ao grupo do teu pobo, un grupo de amigos que valen tanto coma moitos que están aí arriba, pero que por diferentes razóns que non veñen ao caso, non puido ser. Onte demostramos que iso nos da igual, que nos os queremos e os Rastreros é unha das mais importantes señas do bravú, e ante todo, da nosa vila.
Poucas veces sentín á xente de chantada, berrar, brincar, pasalo ben, empuxarse, abrazarse uns con outros, incluso cos que te levas mal, subirse uns a cabalo doutros, levantar os brazos, deixar a gorxa, chulearse de que, ises que están aí arriba no palco tocando son de Chantada, e nos coñecemolos.
Escoitar unha canción que fala de Basán, cando tí coñeces perfectamente o lugar; sacas peito e riste cara o tipo do lado (que é de La Coruña) cun certo sinal de chulería e sentÍndote infinitamente orgulloso de ser Chantadino.
Dache pena ver que non voltarán, así como te entristece ver a xente que non viviu o que onte pasou na súa propia vila. Non sei se por ignorancia, tontería ou pasividade, pero ti sabes que se "eses" se souperan o que perderon, tiraríanse dos pelos ata quedar calvos, mais como non o saben, seguro que lles da igual... pero eles o perderon, vaia se o perderon...
Tamén che jode que veña xente de toda Galicia, que viva como animais o concerto, cante todas as cancións dos rastreros, se desmadre... e vexas a algúns chantadinos que pasan de todo... pero como xa digo... é imposible explicar o que ignoraron...
Aí queda un video, lóxicamente non é nin un cuarto do que é en vivo... pero algo é algo...
PD: O video non o grabei eu que estaba na primeira fila!!! xDDDD
Ou nada para o esperado castañazo. Son as 00:36, pero non teño sono. É mañá, un día esperado dende hai meses... non sei se darei dormido!!! (menos mal que nos queda o partido da nba) pero iso, oxalá o castañazo siga medrando, porque sería moi bo para o pobo.
Pois si, estase convertindo en tradición ir para o coyote. Empezando polo luns. Que mellor, que ao sair do insti, ir para ali algúns colegas, tomar unha cocacola gratis :P, charlar, escoitar boa música (dependendo de quen esté pinchando ejem) xogar aos dardos... é o mellor que hai!!!!
Despois xa ven o martes e mércores e tal, aí xa hai que axudarlle ao osiño a rellenar, facer o pedido, ou sacar os cubos... (noxo!!). E o xoves e o venres tamén alá vamos... ainda que agora pronto empezarán os exames... vamos que practicamente non faltamos día.
E iso, que alí se está xenial, que mais se pode pedir... e hai que agradecerlle ao oso que nos deixe ir para alí, obviamente non vai meter dentro a 15personas, sería un desmadre...
Eso oso!! que gracias!!
xDDDDDDDD Hoxe polo josiño nos Quads en Salou!! xDD Moito nos rimos co Amistade...xD
Con dios!!
Eses compañeiros cos que estiben toda a vida (e estarei) pero dos que me separaron unhas horas, unhas horas no instituto; falo sobre todo do Juserriña, dende párvulos e chegou o momento este ano xD, chegou o momento de que? Nada nos separará. Falo do Mecho, Noelia, Agueda, ¡¡Fiunte!! xD, etc que este ano non vamos na mesma clase, con uns levaba mais tempo, juse, mecho, fiunte, diegiño etc, con outros todo o insti... Noelia, Sheila, Águeda etc que nos separaron este ano de clase. Pero que iso non importa, non ten que ver nadiña a clase na que vaiamos, (ainda que se vos botará en falta un guevaso) porque cantos amigos terei que non van na miña clase... case todo 1º en xeral.
Pero bueno, que quería "adicarlles" esta entrada a estes que este ano se separaron (ainda que viñeron outros e seguiron algúns) que me aguantaron na clase [e aguantarán de por vida... :)].
Deixo catro foto de Salou (preciosas) na que están colegas, e algúns dos citados!!! Pero todos son uns fenómenos.
Hoxe, meditando e meditando, cheguei á conclusión de que hai que vivir, vivir disfrutando, vivir pasándoo ben e non deixar nada sen facer. Este ano está sendo bastante acidentado, entre a avoa do Osiño, a da Nerea, o amis, a thais, a filosofía ( que te fai reflexionar) e mais cousas, pensei que o que temos que facer é sacar una conclusión; e é que todos somos uns mierdecillas, e que hai que estudar, si, mais tamén hai que pasar moitas horas cos colegas, pois son o mellor que hai, e facer de todo con eles, por eles, e para eles; salir, "festear", e intentar amargarse o menos posible por todas as cousas que nos podan pasar, pois o tempo pasa moi rápido e hai que aprobeitar.
Hoxe, por estes dous fenómenos.
Susto que levei hoxe cando uns impresentables (vai en coña) puxeron o exame de literatura de lengua para o lunes mesmo despoisdo CASTAÑAZO ROCK!!
Parecía que nada podía cambialo!! a profe xa o anotara cando pedín por favor que reflexionaramos e que volveramos votar, gracias á axuda do pinhi que tamén dixo o do castañazo... a xente entro en razón e quedou para este mércores :D:D:D Uf!!!!
E nah, que aidna que esto deberia ir nas entradas do chemari decir unha frase boísima que dixo: "Si viniera un chino a españa, a mandar yo me metería en unha cuba queda claro??!!" xDD que crack!!
Hoxe toca día jodido Oso, pero toca afrontalo e agobiarse o menos posible. Todos vamos pasar por iso. TODOS. Hai que seguir.
PD: O ildefonso xa ten internet outra vez!!! Resurreción!!! tQmMmMmMmMmmm!!!!!
Mirando mirando, para subir unha imaxe, que agora vou subir imaxes casi todos os días; poño esta de salou!!! que fenómeno!! mirade pa donde vos guste!!!! xDDDD
Calquera día tocache a tí...
Bueno, pois pretendo que esta entrada sexa graciosa, polo menos para todos aqueles que coñecemos a ese gran personaxe chantadino chamado Chemari. Deixando aiquí unha parte (a primeira) das que virán, porque este fenómeno da pa moito. Haberá unha segunda, e moi posible unha terceira :) Decir que esta entrada non sería posible sin a amable e imprescindible colaboración de André Ramil Eiriz (oso) que me pasou a malloría das frases. E sen mais que decir, aí van unhas cantas... espero vos gusten!! (a min sí)
*- Eh! Quién es ese negro que fichasteis aí los del baloncesto (Eu: Nah, un que estaba xa o ano pasado) Y es bueno?? (Eu: si) Pe pe pero habla catellano o no?? (Eu: sisi) Y cuánto mide?? (Eu: 2.05 por aí) Y pesa? (Eu: non sei... 105kg ou asi) Y como vino para aquí? (Eu: Estaba no Cob e tal e acabou aiquí) Pe pe pe pero dónde es? (Eu: de New York) Bah!! Tú tienes que ganarle a ese pequeñajo queda claro?? xDD
*-Haber!! Tú!! Traeme un libro gordo!! echo por un chino!! Bueno, o por un chino americano que sigue siendo chino queda claro!!! xDDD
*-No te metas con el Berilio queda claro!!!?? xDDDD
*-(Operación Chemari) Haber... da 95 no?? pon aí 95... (aos 3 segundos dí alguién "Profe, dá 93") Pues entonces para que poner 95!!!!!! xDDDDDDDDDDDD (Esta encantame, innarrable)
*-Bueno, cuándo quereis que os de clase por la tarde?? (Alumno: El Viernes) Pe pe pero como va a ser el viernes si tengo una comida!!! xDDDDDDDD
*-Pero, cómo perdeis contra un colegio de curas?? xDD *-(Con un trozo de tiza como unha uña que nin se da escrito) [Alumno: Profe, fai falta tiza...] Pe, pe con eso escribo yo un libro queda claro!!!?? xDDDDDDD
*-(Soa o seu mobil) Joer, esto es una mierda!! (en baixo) Como se apaga esto!! Esto hay que tirarlos al contenedor queda claro?? (Apágao) Yo quería un Nokia destos que ya no se fabrican, son los más fáciles de manejar, caen y no pasa nada queda claro?? xDDDDD
*-No te duermas todavía!!! Espera ala siguiente clase!!xDDDD
*- Hay dos tipos de vino; el vino blanco y el vino negro queda claro?? xDDD
*- Bah, vosotros no sabeis, que no os gusta el vino, aun sois muy jovenes xDDDD
Impresionante, ainda quedan bastantes mais e mellores (si cabe) nas siguientes partes que publicarei!!! Grande Chemari e gracias Oso!!!
Tranquilos que irei metendo máis e tonterias para cando nos aburramos :P ;)
Era un día 13 de outubro do 2007 cando descubrimos unha personalidade secreta; un tipo duro, pero cun gran corazón. O día era normaliño, ainda que facía certo calor.
Serían sobre as 19,20 mais ou menos, cando no descanso dun cb chantada - ciudad de ponferrada, André mais eu fomos comprar algo de comer e beber, mentres Bruno se ía do seu sitio para non sei donde. Neste mesmo intre, Paulo comentalle ao Piko (Victor) que colla a carteira do Bruno para fozar nela. O Piko, ainda que fose delito, pasoulla. Fozando, fozando, toparon agochadiña no bolsillo pequeno da carteira unha libreta, na que tamén había unha foto do Pereira (sí, o de piedrafita) pero a homosexualidade do bruno descubriremola outra día.
Pois iso, que nesa libreta tan inocente ela, paulo mais victor empezaron a follear. Cando andré mais eu viñamos de comprar e vemos ao piko e o paulo partíndose o cú. E o bo era que non se daban conta do que acababan de descubrir, unha personalidade secreta dun rapaz cun corazón de ouro. Na libreta, de cores clariños, había uns poemas increibles, que deixaban a un fantasiado de amor.
Supoñemos os descubridores que eses poemas os utiliza para conquistar. Deixo un fragmento ainda que non écorreto de todo, por aí andaba, dadevos conta que vades a ler algo histórico dentro duns aniños... ....:
"tdo, todo todo yo te dí
y tu que me has dado?
nada, nada, nada"
Xa sei que estades sen palabras, é normal, eu tamén quedeu asi a primeira vez que o lin.
Dende logo, a este rapaz, nin os estudios (que eso xa o sabiamos todos) nin o basket, este chabal é un poeta impresionante.
Esto vai en coña Bruno, que te queremos cabrón!!
Video do pimo Mouse na cena da Sidra "comendo" un Yougur. 19-04-08
Video da cena na Feira da Sidra. 19-04-08
http://es.youtube.com/watch?v=Las6PlgcV9U
http://es.youtube.com/watch?v=iK9AflRb9sQ
http://es.youtube.com/watch?v=2XE3pDEmn54
http://es.youtube.com/watch?v=joQ-I7IhGHk
http://es.youtube.com/watch?v=QiRFN-QCe-k
http://es.youtube.com/watch?v=ciE-cEo26E0
Eses días jodidos que seguro que está pasando un crack: José Ramón Varela Sampayo. Queríalle adicar esta entrada a él.
Por eses días jodidos metidos na casa, nos cales o peor non é estar matido nela, senon pensar que cando? cando sairas fora?, á normalidade. Non che apetecen visitas, só amargarte na casa, xogando á PSP que che deixou, cuestionándote que estarán a facer os teus colegas, como estarán, que si te terán olvidado ou non... e ti preguntándote por que che está pasando iso a ti, e non a outro.
Daste conta de tantas veces que te amargabas por tonterias, que agora te decatas que son o que realmente tiñan que ser antes, tonterias. E que isto, vaiche aprender a ver mellor a vida, as cousas importantes e as chorradas.
Imaxinaste eses días normais, vacilando, levantándote cun sono da ostia, chegar á primeira hora e aguantar ao primeiro profe de turno, e ainda por encima ao figueiras, sobre todo despois do recreo se che gaña ao futbolín. Estudiar. Eses días nos que xamais imaxinarias que podería existir esa situación e sensación na que estás agora, e é que, ainda que dentro de un mes voltarás a ser o de antes, nese momento pensas que nunca volverás a eses días increiblemente bonitos. Porque todo o ves negro, oscuro, sentes saudade.
Tan só os que están ao teu lado saben que todo voltará a ser o de sempre, porque ti o único que te preguntas é por que? Ata o día en que, os teus ábrenche os ollos, e o único, o único que desesxas e voltar a aqueles días normais. A aqueles días tan bonitos....jpg)
...que pronto volverán...
Amig@, primeiro gracias por darme todo o que me deches, polo teu apoio, e todos os ratos que pasamos xuntos. Por ter aí sempre unha persoa con quen soñar, con quen divertirme, en quen confiar e con quen discutir.
Momentos malos, lei de vida, mais momentos imborrables que ninguén nolos roubará...
Perdoa se algunha vez che fallei, por non ser tan bon amigo coma ti, mais non dudes que sería inconscientemente.
Ti formas parte de min, dos meus pensamentos, sentimentos, decisións e emocións, da miña vida e do meu corazón...
Quero que sepas que non a calquera persoa lle chamo amigo, e se a ti cho chamo é porque te quero, porque confio en que nese día, nese día que eu non teña onde chorar, poda chorar en ti, mollarche o xersei de bágoas, de bágoas dun amigo.
Tanto tempo que pasamos xuntos. Bos e malos momentos, días aburridos e outros non tanto, incluso divertidos, dias de choiva e de calor, dias que por sempre quedarán aí.
Quérote, ainda que soe moi forte, quérote e quero o mellor para ti, porque coa miña familia, ti formas parte da miña vida, e quizais ainda que che pareza que non, se ti non estás faltariame un cacho de min. Un trozo que se me faltara o notaría, e moito, moito, moito...
Sabes que eu sempre estarei aiquí, e sabelo...
Non me despido, pois sabes que sempre estarei ai contigo.
Para os meus amigos, eles saben quen son...
Kéresevos!!
Con dios!!
Oso que grande!! Mil gracias!!! Subirei eu agora algún tamén!!
Con dios!!!
Quérolle "adicar" esta entrada ao Cb Chantada, o equipo de baloncesto de "Chantada". Que podes facer en chantada se queres xogar ao baloncesto algo en serio? suponse que habendo un equipo en liga E.B.A será porque a Chantada algo lle gusta o basket... pero parece que non, polo menos por parte de algúns que o único que queren é traer a estrelas para en teoría levar xente ao pabellón... non se dan conta que non queremos estrelas? ou que sí que as queremos, pero non nesa proporción. Pódese levar perfetamente un equipo en E.B.A con 6, se me apuras 7, xogadores de fora, pero polo menos 3 ou 4 da casa non? Quizáis agora non se podan ter, porque algo mal se fixo cos que había, falo de Rober, Claudio, and company. Pero o problema en maior medida non sería ese se se seguira traballando por conseguilo. Se as categorias inferiores non teñen adestrador, nin tan sequera trapos decentes para levar por encima, mentres que aos que veñen de fora se lles fai incluso galletas para os partidos..: póñome de mala ostia. Eso non sería problema ningún se aos rapazes da casa se lles tratara igual, xa non digo mellor que os de fora. Non é que non fora problema ningún, é que sería bo, pois veriase a profesionalidade do clube, pero se non se fai cosa da casa, resulta ridículo. Creo que a malloría da xente que vai ao pavillón non sabe o que fai parte da diretiva, pois senon estaría mais deserto ainda.
Estámonos enganando a nos mesmos cando no periódico un tal Luis conde pon "Pabellón municipal de chantada, unos 500 espectadores presenciaron el encuentro" a donde vamos?
Da pena que un sábado normal, despois do partido de EBA, xoguen os de provincial, e cando acaban de recoller todo "del partido estelar del equipo de eba", alí non haxa ni dios vendo ao que en teoría é o seu segundo equipo, ainda que algúns responsables do clube nin o saberán, e todos de tapas por aí, e non digo os cadetes ou xuveniis porque soen ser antes, e estará a xente comendo... ¬¬ Da pena que os cadetes non teñan nin horas para adestrar. Da pena que se fagan unhas bufandas que non valen un carallo, podendo gastar eses cartos en ben sabedes onde. Da pena ver a 5 diretivos nos adestramentos dos maiores adorándoos como dioses. Da pena que vaias ao fútbol (salvando as distancias co noso deporte) e vexas áxente do pobo apoiar aos cadetes do pobo, e que vaias aos cadetes do pobo de bakloncesto e non esté nin a diretiva, nin o "adestrador" imaxinario. Da pena que a subención que se da para a canteira non se utiliza para pagar a un adestrador, comprar uns traxes decentes ou incluso, simplemente para anunciar os partidos da canteira. Da pena que eses cartos da canteira se oculten e se utilizen para o primeiro equipo. Porque aparte do bus que se pon para alguns partidos, (outros simplemente hai coche) non creo que se gaste mais en nós. Da pena que non se poda comprar un cacho de pan e outro tanto de salchichón para os partidos de fora (soa ridículo pero é así) e que teña ido a partidos dos maiores, (cando era así de inocente ainda) e que os traten mellor que a ronaldo no madrid. Da pena e jode, que algunha xente ainda queira discutirche todo esto. Creo que algúns debérían reflexionar e pensar un pouco mais. Eu coñezo aos xogadores todos do primeiro equipo, son todos unhos cracks, uns fenómenos, dudo que se poda ser mellores persoas, e eles non teñen culpa. Pero algún dos que está aí sobraba. Este ano conformareime con que todo mellore un pouco, ainda que si fora por quenes todos sabemos, podemos ir tomar polo cú. Non teño confianza ningunha en qu esto mellore, NINGUNHA, pero sacareina de donde sexa, porque ainda así, éo equipo do meu pobo e é o deporte que me gusta, e por moito que che foda, queres que todo vaia adiante ainda que a cada hora che dea gañas de mandalos "pó" carallo. Como xa dixera un día, e que o señor paulo se dera conta de por que era, "Por que me tiran as cores que senon iades todos tomar polo cú".
Pos que si non mo di a miña mai non me acordaba... mañá San Miguel!! como me diria o meu avó; " San Miguel das uvas tardes ves e pouco duras" xD
Esto vai polo Oso!!:
Supoño que moitos de vós xa o saberíades, pero bueno, que o título-nome do meu blogue, ven dado polo poema "deitado frente ao mar" de Celso Emilio Ferreiro, que deixo a continuación:
Web papá: http://www.filix.org/
Web Will: http://www.ganchitoladson.com/
Chantada desenvolvemento http://www.enchantada.com
YOUTUBE
Ness: http://es.youtube.com/pirolan
BLOGS
Blog Paulo: http://xentedonorte.blogspot.com
Verán 2007: http://nessfigui.blogspot.com/
Blog Chantada
METROS
Metro Chino: http://metroflog.com/asiaticopq
Metro Ilde: http://www.metroflog.com/ilde_fonso
Metro Laurinha: http://www.metroflog.com/laurinha03
Metro Pima Alba: http://metroflog.com/lasouto
Metro Lovelle: http://metroflog.com/michael_lovellini
Metro Maria: http://metroflog.com/mariaflautista
Metro Diego Taboada: http://www.metroflog.com/diegotab
Metro Sofia: http://metroflog.com/sofy_591
Metro Noeliña: http://metroflog.com/noelusky
Ainda que teño máis, o meu correo e messenger é o seguinte:
iverson___34@hotmail.com
Cómo explicarte lo que es el amor, si nunca te pusiste la camiseta de tu club.
Cómo explicarte lo que es el dolor, si jamás la mala suerte te revolcó en una bandeja.
Cómo explicarte lo que es el placer, si nunca ganaste un clásico.
Cómo explicarte lo que es llorar, si jamás perdiste un partido en el último segundo con un fallo dudoso.
Cómo explicarte lo que es la solidaridad, si jamás ayudaste en una defensa individual
Cómo explicarte lo que es el cariño, si nunca acariciaste el balón con la yema de los dedos para dejar suavemente una bandeja.
Cómo explicarte lo que es la amistad, si nunca diste una asistencia.
Cómo explicarte lo que es el pánico, si nunca te empataron un partido que ganabas por 20.
Cómo explicarte lo que es morir un poco, si jamás perdiste una final.
Cómo explicarte lo que es "tirar juntos", si nunca jugaste en equipo.
Como explicarte lo que es la soledad, si jamás te paraste en la línea de libres, sin tiempo en el reloj y uno abajo en el tablero.
Cómo explicarte lo que es el esfuerzo, si nunca te mataste en un entrenamiento.
Cómo explicarte lo que es el egoísmo, si jamás la tiraste cuando tenías que dársela al que estaba mejor situado.
Cómo explicarte lo que es el arte, sí nunca inventaste una asistencia lujosa.
Cómo explicarte lo que es música, si jamás cantaste alentando a tus compañeros.
Cómo explicarte lo que es la injusticia, sí nunca te robó un partido un arbitro casero.
Cómo explicarte lo que es el odio, si nunca perdiste la pelota que perdió el partido.
Cómo explicarte lo que es mi vida, si nunca jugaste al baloncesto.
687474703A2F2F7777772E6573746164697374696361736772617469732E636F6D2F65737461646973746963617320677261746973
|
| Estadisticas Gratis |
