Somos a ostia

25 de março de 2008

Foi flipante. Estabamos, creo recordar, Joselas, Ness, Chino, Alex, Josiño mais eu. Logo de rematar a visita libre no museo do Vaticano dirixímonos aos baños. Limpos e relucientes, non nos esperabamos outra cousa. Non sei quen de nós foi o "raro" xD que foi mexar ao cagadeiro, pero cando nos dimos conta, estabamos cinco no cagadeiro do "Museo Vatican" flipando porque alí, no alto dun azulexo de "todo un cagadeiro do museo do Vaticano " [cerca de toda unha Capilla Sistina, etc] estaba escrito con permanente: "Galiza Ceibe, Poder Popular". Quedamos literalmente flipando!! O que nos fomos atopar en "o cagadeiro do Museo do Vaticano", ca de camaras que hai, co coidado que estaba todo, e co ben mimado que estaba cada recuncho dese pais máis rico do mundo.

Alí estabamos, os cinco Chantadinos metidos en "o cagadeiro do museo do Vaticano". Cerrámonos co pestillo, e cun boli (que acabou correndose todo ¬¬) escribimos "Chantada 10-02-08 Xeración do 91", alí, en todo un "cagadeiro do museo do Vaticano". Creo que foi unhas das veces que máis orgulloso me sentín de ser de onde son, e galego por suposto. Foi un acto bandálico, pero precioso ao mesmo tempo.
E iso non era todo, o máis asombroso ainda, chocante e alucinante foi que cando lle dixemos ao Juan o que poñía no baño soltounos; "jaja, iso puxérono os vosos compañeiros de fai dous anos na anterior excursión a Roma...!!"

Espero que se algúns volven ir dentro de dous anos, que vaian a "o cagadeiro do baño do Vaticano", e verán...

SOMOS A OSTIA

2 comentários:

Anónimo disse...

recordos inolvidables...coma todos o voso lado...

somos grandes!!!Xddd


QUEROVOS!!!
chino-_-

João disse...

oolA guapissimo!!! grazas por comentarm, encheum o comentario jeje q grande. OMEE como nn po ano a Madird ou a Cuba si fai falla xDxD bueno tio q se nota q t curras eto q ta moi bnn. Ostia e xa me enterei do teu fichaje polos new york xD q ti mereces eso e m8 mais bksS crakk

A minha Lista de blogues

Porque para min todos os momentos que pasei cos meus colegas é unha das cousas máis importantes da miña vida... espero non perdervos nunca... porque sodes a ostia...de veras...