Cando pasan estas cousas, é cando nos preguntamos... "Ca cantidade de xente mala que hai no mundo... Porque a el?
Foi o último que lle escoitei:
Eladiio hai folios?
-Sí, colle aí.
E permanente?
-A permanente, á peluquería.
(E aínda que fora a machada máis grande do mundo, e fora pa ti, riaste como un neno pequeno, porque sabías que era de broma e que iba sen ningunha maladad)
Nunca se metía con nadie. Tiña un corazón increíble. Era una buenazo.
Sempre arreglaba os fallos dos demáis; -Eladio, non está o Modesto? -Non, que querías? -Nada, unhas fotocopias... -Trae que chas fago eu...
Sempre che sacaba un sorriso cando o vías polos pasillos. -Pasa pa clase chiiiiiiiicoo!!!
Do R. Madrid cerrao...
Tan cercano a nós, sobre todo nas excursións, que con el non había secretos... nin as do Amis, nin as de nadie, as machadas que mandaba o Eladio en Roma eran as mellores... xD e todos lle tiñamos tanto aprecio... era, é e será taaaaaan grande... :S
E sempre nos constará, que unha das mellores escursión que tubemos, (a de Roma) a pasamos contiigo e co teu fillo ;) .
E o máis jodido é que lle pode pasar a calquera...
ELADIO, donde queira que estés, D.E.P
Língua, economia e paradigma
-
Na dialéctica entre a *res pública *e o *privi legium,* onde o segundo é
hegemónico hogano, insire-se o novo decreto do galego e a nova estrategia
da...
Há 13 anos
1 comentários:
boa persoa, si, eu tamén coñecín a Eladio e me sumo a este teu merecido homenaxe.
Enviar um comentário