Aínda que non creo que o lean, aquí queda, por si algún día lles da por pasarse...
Que vou decir do Josiño? Toda a vida con el, e nunca o vin chorar, e si choraba, era para despois rirse como animal. É un fenómeno, un crack. Da gusto estar con el, é unha persona increible, e creo que xente coma el pouca queda... Sei que o terei sempre aí, cun sorriso...
De Diego que vos vou decir, xe en Chantada xa se fixo mundialmente coñecido e querido... Sabe o que hai que facer cando o hai que facer. Sabe que agora hai que estudar... pero ao final de curso... "Marcos, e organizaremos unha cena de final de curso non?" xDDDD Eres un crack!! jajaja. Dende este ano, para sempre ;)
O meu regalo. Esta canción preciosa, que se me poñen os juevos de corbata cando a escoito
0 comentários:
Enviar um comentário