Mirando a un novo ano...

Que esperemos sexa tan bo como o 2007. Simplemente, con que sexa igual, non me queixaría nada de nada.
Unha das mellores semanas da miña vida transcurriu neste pasado ano, que foi nada mais e nada menos que a por todos sabida excursión a Salou. Espero e desexo que a viaxe deste ano a Italia sexa polo menos igual, porque entonces creo que vou pasar unha excursión inolvidable. Seguir ratificando as miñas mellores amistades é un dos propositos que me marco para o 2008, aínda que non fai falta que o marque com obxetivo, porque sei que será unha realidade.
Momentos tan imposibles de contar; as bágoas de alegria dos cadetes da sd por chegar a donde chegaron, porque ainda que non o pensen, choraban de alegria e de emoción e nos con eles, o resucitar de todos nos cos rastreros, as festas que pasamos todos xuntos que sempre estarán aí (feira do viño, as de chantada, camporramiro xD)..., a excursión, da que botaremos falando toda a vida, a Salou, o ver aos mellores xogadores do mundo en direto, recreando o que mais tarde ía ser toda unha semifinal dun eurobasket, as aventuras cos colegas, un verao increible, a madurez conseguida en algúns aspetos da vida, a recompensa da loita polo baloncesto no noso pobo, as novas sensacións descubertas..., os aspetos malos da vida descubertos este ano... todas estas cousas, que non son nen a metade de todo o que podería decir, fan do ano 2007, un ano grande, o cal motiva a mirar con tan bos ollos a un novo ano...